مادر شوهر "جولی پارسونت" در آن زمان احساس بیماری می‌کرد، اما دمای بدن او نشان از تب نداشت. دمای بدن او در ۳۷ درجه سانتی گراد معلق بود دمایی که مدت‌ها به عنوان دمای استاندارد و معمول در نظر گرفته می‌شد و هرگز از آن بالاتر نرفت. پارسونت ۲۰ سال پیش در مورد این واقعه گفت: "من به یاد دارم که او گفت "این برای من دمایی عالی است". پس از آن نتایج آزمایش خون نشان داد که یک عفونت قلبی باکتریایی تهدید کننده زندگی وجود دارد و او تحت درمان قرار گرفت و بهبود یافت". پارسونت استاد پزشکی، اپیدمیولوژی و سلامت جمعیت در دانشگاه استنفورد می‌گوید:"اگر پزشک آزمایش خون را تجویز نمی‌کرد ممکن بود او بمیرد".

به گزارش فرارو به نقل از واشنگتن پست، کارشناسان پزشکی اشاره می‌کنند معیار سنتی دمای طبیعی بدن که برای اولین بار در قرن نوزدهم معرفی شد باید مورد بازنگری قرار گیرد و خاطر نشان ساخته اند که دمای طبیعی برای بسیاری از افراد اغلب دست کم یک درجه کم‌تر از ۳۷ درجه سانتی گراد است. برخی از آن کارشناسان از ایده حذف استاندارد تعیین شده برای دمای بدن حمایت کرده اند.

"ادل دایموند" استاد علوم اعصاب شناختی رشدی در دانشگاه بریتیش کلمبیا می‌گوید: "کارشناسان از دهه ۱۹۹۰ میلادی می‌گویند که باید استاندارد در نظر گرفته شده کاهش یابد. نتیجه تحقیقات این فرض که دمای استاندارد بدن ۳۷ درجه سانتی گراد است را به چالش می‌کشد. آن چه من می‌گویم آن است که دمای بدن باید شخصی سازی شود". او به پزشکان پیشنهاد می‌کند که یک دمای پایه نرمال را برای هر بیمار تعیین کنند درست مانند فشار خون و سایر علائم حیاتی. او می‌گوید:"هیچ دلیلی وجود ندارد که پزشکان نتوانند این کار را به طور معمول انجام دهند. نیاز به فردی کردن دمای بدن وجود دارد".

چرا تغییر دمای بدن اهمیت دارد؟

دمای بدن یک ابزار ارزشمند است و اهمیت آن صرفا برای تشخیص بیماری نیست. تب یا افزایش دمای بدن یکی از راه‌هایی است که سیستم بدن ما به یک میکروب مهاجم پاسخ می‌دهد و اغلب نشان دهنده عفونت است. کارشناسان میزان دمای بالاتر از ۳۷ درجه سانتی گراد را به عنوان یک شاخص قابل اعتماد برای تب در نظر می‌گیرند.

نوسانات دمای بدن

به گفته کارشناسان دمای بدن مانند سایر تغییرات فیزیکی، ذهنی و رفتاری از ریتم شبانه روزی ۲۴ ساعته خود پیروی می‌کند و به همین دلیل است که در طول روز در نوسان است. "ایوایلا ژنو" پزشک بیمارستان کروز که تحقیقات اش بر روی ریتم‌های شبانه روزی دمای بدن متمرکز شده می‌گوید:"دما در طول روز هم چنان در حال افزایش است. اوج آن حدود دو ساعت قبل از خواب فرد و کمترین میزان آن حدود دو ساعت قبل از بیدار شدن است". پارسونت و همکاران اش مطالعه‌ای را انجام دادند و در آن ۶۱۸۳۰۶ مورد قرائت دمای بیماران از طریق دهانی  را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و دریافتند که دمای طبیعی آنان از ۳۶.۲۸ تا ۳۶.۷۸ با میانگین ۳۶.۶۱ سانتی گراد متغیر بوده است.

آنان علاوه بر سن، جنسیت، وزن، قد، شاخص توده بدن، دارو‌ها و شرایط سلامتی هر بیمار و زمان اندازه گیری دما را دنبال کردند. برای جلوگیری از انحراف نتایج دانشمندان شرکت کنندگانی که دارو‌هایی که بر دمای بدن تاثیر می‌گذارند مصرف می‌کردند و کسانی که بیمار بودند را حذف کردند.

آنان هم چنین دریافتند که مردان در مقایسه با زنان دمای کم تری دارند و با افزایش سن دمای بدن کاهش می‌یابد و تایید کردند که دما در اوایل صبح کمتر و در اواخر بعد از ظهر بالاترین میزان است. پارسونت می‌گوید:"هر روز بیماران با دمای ۳۷ درجه سانتیگرادی دارم که به من می‌گویند این دما برای آنان بسیار بالاست. آنان زمانی که با این دمای بدن به من مراجعه می‌کنند می‌گویند:"احساس خوبی ندارم و این دما برای من عادی نیست". شما باید به حرف آنان گوش داده و ان را جدی بگیرید حتی اگر میزان دمای قرائت شده دما بالاتر از ۳۷ درجه سانتی گراد نباشد".

اندازه گیری و تعیین ۳۷ درجه سانتی گراد به عنوان هنجار در آگاهی عمومی در سال ۱۸۶۸ القا شد درست پس از آن که "کارل راینهولد آوگوست ووندرلیش" روان پزشک آلمانی کتابی حاوی داده‌های هزاران بیمار و بیش از یک میلیون مطالعه دما را منتشر کرد و ۳۷ درجه سانتی گراد را به عنوان "میانگین" طیف وسیعی از دمای معمولی ذکر کرد.

علاوه بر این، نتیجه تحقیقات نشان می‌دهند که دمای طبیعی بدن از ۳۷ درجه سانتی گراد حدود ۰.۰۵ درجه در هر دهه از قرن نوزدهم به حدود ۳۶.۶۱ درجه سانتی گراد کاهش یافته که احتمالا نتیجه شرایط زندگی بهتر و مراقبت‌های بهداشتی است که التهاب را کاهش می‌دهد که باعث افزایش دما می‌شود.

عوامل زیادی می‌توانند بر دمای بدن تاثیر بگذارند

بسیاری از عوامل به غیر از ریتم شبانه روزی می‌توانند بر دمای بدن تاثیر بگذارند. از جمله این عوامل می‌توان به غذا، آب و هوا، ورزش، قرار گرفتن در وان آب گرم یا شنا در آب سرد و مصرف برخی دارو‌ها مانند مسدود کننده‌های بتا و دارو‌های ضد روان پریشی اشاره کرد. هم چنین، برخی شرایط مانند کم کاری تیروئید می‌تواند باعث کاهش دمای بدن شود. کارشناسان می‌گویند که دما می‌تواند با سپسیس یک عفونت تهدید کننده زندگی به سطوح خطرناکی کاهش یابد.

"ماکوویاک" می‌گوید:" برخی از شدیدترین بیماری‌ها به ویژه سپسیس می‌توانند دما را کاهش دهند به این معنی که سیستم تنظیم کننده حرارت در آستانه فروپاشی قرار می‌گیرد. برای مثال، دمای کم‌تر از ۳۲.۲۲ درجه سانتی گراد هشدار دهنده خواهد بود".

می‌توانید بفهمید چه دمایی برای تان عادی است

دمای بدن خود را یک بار در صبح و یک بار در شب برای چند روز اندازه گیری کنید تا محدوده دمای طبیعی تان را احساس کنید. متخصصان می‌گویند که اندازه گیری مقعدی معمولا دقیق‌ترین شیوه اندازه گیری دمای بدن است. آنان هم چنین اشاره می‌کنند که استفاده از یک دماسنج دهانی قابل اعتمادتر از گذاشتن دماسنج زیر بغل است. با این وجود، باید توجه داشته باشید که پیش از اندازه گیری دمای بدن خود هیچ چیز گرم یا سردی را نخورید و ننوشید.

"ماکوویاک" می‌گوید:"هر کس مشخصات دمایی خاص خود را دارد. اگر می‌دانید که حداکثر دمای طبیعی روزانه تان چقدر است و دمای بدن تان به میزانی بالاتر از آن افزایش یافته ممکن است نشانه‌ای از این باشد که شما در مسیر ابتلا به عفونت و بیماری قرار دارید و می‌توانید در مراحل اولیه به آن مبتلا شوید".